Farklı bir patates yetiştirme işlemini nasıl keşfettiğimin hikayesini anlatayım.
Saksı içinde çiçek vs yetiştirdikten sonra toprağın kalitesi düşüyor toprak miktarı azalıyor ve içi daha önceki bitkinin kök uzantıları ile doluyor.
Böyle bir saksıya yeni toprak doldurmak yerine içine bitkisel atıkları gömüp çürümesini sağlamak üzere yemek yaparken kullanılan havuç, patates, patlıcan, tomates gibi bitkilerin çöpe gidecek kabuklarını makasla iyice küçültüm. Hatta kızartılıp yenmiş balığın arta kalanlarını da bu karışıma ekledim.
Kızartma yapmak için soyulmuş patates kabuklarının üstündeki filizleri görünce filizlenmiş kısımları ayırdım.
Daha sonra bu kabuklardan elde ettiğim karışımı ve balık parçalarını toprağın bir kaç cm altına yayıp üstlerini toprakla örttüm. En üste de filizlenmiş minik patates kabuklarını diktim.
1 hafta sonra yapraklar çıktığını görünce şaşırdım. Zira patates kabuklarındaki filizlerin yeşereceğine pek ihtimal vermemiştim.
Dikimden sonra 1. haftada çektiğim fotoğraf aşağıda.
Üstteki fotoğrafın çekilmesinden sonra 3..4 gün sonra ki hali aşağıda.
Üstteki fotoğrafın çekilmesinden sonra 3..4 gün sonra ki hali de aşağıda.
Bu durumda bu yöntem neden tarlada bahçede işe yaramasın kafama takıldı.
Patatesin sadece üstündeki çimli kısımlar ayıklanıp dikilse de oluyor.
Geri kalan kısımları ister bizler tüketelim istersek hayvanlara yem olarak verelim. Her durumda çok kazançlı bir teknik değil mi?
Tonlarca patatesi toprağa gömmek yerine geri kazanmak bence çok önemli.
Yazım umarım faydalı olur.
